2008/05/28
2008/05/21
"El niño que no le gustaba ducharse" JESUS
EL NIÑO QUE NO LE GUSTABA
DUCHARSE
Habia un niño que no le gustaba ducharse pero un dia todos sus familiares que estaban muy mal con el olor del niño le cogieron para llevarlo a la ducha. Pero el no queria porque le tenia miedo al agua y porque pensaba que le iba a salir un cocodrilo y pensaba muchas cosas,y no se ducho.
Entonces el padre le pego para que se fuera a duchar. Pero en el baño habia una ventana, la abrio y se marcho con intenciones de volver a casa. Pero queria que el padre llorara, queria que sufriera para ver si le queria. o queria enfadar a los aitas y que el aita le pegara y que le castigara porque el aita no le regalaba dinero y no le compraba cosas juguetes y demas muchas cosas.
Y el padre cuando se dio cuenta que el niño ya no estaba se puso a llorar:
-¿onde estara mi hijo del alma? Estara aguantando frio mi hijo. Ay! A! ,ay!
Y de repente aparecio el niño , El padre le abrazo, el niño estaba limpio muy limpio y el padre le dijo: hijo si ya no vas a ser necio te regalare cosas y dinero. Yo y tu madre te queremos mucho,
Y asi fue como el niño que no se queria duchar se ducho.
DUCHARSE
Habia un niño que no le gustaba ducharse pero un dia todos sus familiares que estaban muy mal con el olor del niño le cogieron para llevarlo a la ducha. Pero el no queria porque le tenia miedo al agua y porque pensaba que le iba a salir un cocodrilo y pensaba muchas cosas,y no se ducho.
Entonces el padre le pego para que se fuera a duchar. Pero en el baño habia una ventana, la abrio y se marcho con intenciones de volver a casa. Pero queria que el padre llorara, queria que sufriera para ver si le queria. o queria enfadar a los aitas y que el aita le pegara y que le castigara porque el aita no le regalaba dinero y no le compraba cosas juguetes y demas muchas cosas.
Y el padre cuando se dio cuenta que el niño ya no estaba se puso a llorar:
-¿onde estara mi hijo del alma? Estara aguantando frio mi hijo. Ay! A! ,ay!
Y de repente aparecio el niño , El padre le abrazo, el niño estaba limpio muy limpio y el padre le dijo: hijo si ya no vas a ser necio te regalare cosas y dinero. Yo y tu madre te queremos mucho,
Y asi fue como el niño que no se queria duchar se ducho.
"Elefante txikia"UNAI
ELEFANTE TXIKIA
Bazen behin elefante txiki bat. Beste elefanteek baztertuta zeukaten txikia zelako. Elefante txikia beste elefanteekin jolastera joan zen baina ez zuten nahi. Behin eta berriro saiatzen da elefanteekin jolasten baina ez zuten nahi berarekin jolastu txikia zelako.
Herritik joan zen. Bidean untxi txiki bat ikusi zuen eta esan zion:
-Nire laguna izan nahi al duzu?
eta esan zion untxitxoak:
- elefante baten laguna? ez . Harro-harro jarri zen utxia.
Eta aurrera segi zuen.
Bi kilometro egin da gero txingurritxo txikitxo bat ikusi zuen eta esan zion:
-Ni zure laguna izateko nire aurka lasterketa bat egin beharko duzu, baina irabazi egin behar didazu.
Elefante txikia saiatu zen txingurritxoari irabazten baina txingurritxoak irabazi zion elefante txikiari. Eta negar eta negar joan joan zen elefante txikia.
Hogeita hamar metro eta gero, suge bat ikusi zuen eta esan zion:
-Nire laguna izan nahi al duzu?
eta esan zion:
-Ez , neri elefante batek zapaldu zidanetik ez naiz izango elefante baten laguna.
-Baina nik ez nizun zapaldu.
-Badakit, baina gorroto diet elefanteei.
Eta joan zen buruan pentsatzen:
-Elefante bihurria izango zen. Ikusten badut, ikusiko du, elefante bihurri horrek, beste animaliei mina ematen: ai, ai, ai.
Eta horrela joan zen.
Hirurogeita hamar kilometro egin zituen eta jirafatxo txiki bat ikusi zuen eta esan zion:
-Eh! zu!
-Zein, ni?
-Bai, zu. Zure herrikoak txikiak al dira jirafa?
-Bai, nire herrikoak txikiak dira. Hemen herri guztietako animaliak elkartzen dira eta denen artean herria egin dugu eta horrela animali txikien herria da.
-Elefante txikirik ba al dago
Eta orduan galdetu zion elefante txikiak:
-Ba al daukat zure laguna izatea?
-Bai, noski! zergatik ez!
Eta horrela joan ziren animali txikien herrira.
Herrian, lagun asko egin zituen. Eta herrikoek asko maite zuten. Gauza ederrak egiten zituelako. Adibidez: Marrazkiak, bertxoak, txisteak…
Eta animali txikien herria orain elefanntearen herria ere ba da. Hala baza ez bazan sar dadila animali txikien plazan.
Bazen behin elefante txiki bat. Beste elefanteek baztertuta zeukaten txikia zelako. Elefante txikia beste elefanteekin jolastera joan zen baina ez zuten nahi. Behin eta berriro saiatzen da elefanteekin jolasten baina ez zuten nahi berarekin jolastu txikia zelako.
Herritik joan zen. Bidean untxi txiki bat ikusi zuen eta esan zion:
-Nire laguna izan nahi al duzu?
eta esan zion untxitxoak:
- elefante baten laguna? ez . Harro-harro jarri zen utxia.
Eta aurrera segi zuen.
Bi kilometro egin da gero txingurritxo txikitxo bat ikusi zuen eta esan zion:
-Ni zure laguna izateko nire aurka lasterketa bat egin beharko duzu, baina irabazi egin behar didazu.
Elefante txikia saiatu zen txingurritxoari irabazten baina txingurritxoak irabazi zion elefante txikiari. Eta negar eta negar joan joan zen elefante txikia.
Hogeita hamar metro eta gero, suge bat ikusi zuen eta esan zion:
-Nire laguna izan nahi al duzu?
eta esan zion:
-Ez , neri elefante batek zapaldu zidanetik ez naiz izango elefante baten laguna.
-Baina nik ez nizun zapaldu.
-Badakit, baina gorroto diet elefanteei.
Eta joan zen buruan pentsatzen:
-Elefante bihurria izango zen. Ikusten badut, ikusiko du, elefante bihurri horrek, beste animaliei mina ematen: ai, ai, ai.
Eta horrela joan zen.
Hirurogeita hamar kilometro egin zituen eta jirafatxo txiki bat ikusi zuen eta esan zion:
-Eh! zu!
-Zein, ni?
-Bai, zu. Zure herrikoak txikiak al dira jirafa?
-Bai, nire herrikoak txikiak dira. Hemen herri guztietako animaliak elkartzen dira eta denen artean herria egin dugu eta horrela animali txikien herria da.
-Elefante txikirik ba al dago
Eta orduan galdetu zion elefante txikiak:
-Ba al daukat zure laguna izatea?
-Bai, noski! zergatik ez!
Eta horrela joan ziren animali txikien herrira.
Herrian, lagun asko egin zituen. Eta herrikoek asko maite zuten. Gauza ederrak egiten zituelako. Adibidez: Marrazkiak, bertxoak, txisteak…
Eta animali txikien herria orain elefanntearen herria ere ba da. Hala baza ez bazan sar dadila animali txikien plazan.
"Saltorik egiten ez zekien igela" NEREA
Laku haundi eta ur epeleko batean baziren igel batzuk eta igel txiki bat zegoen ez zekiena salto egiten. Lagunek ez zekiten ez zekiela saltorik egiten.
Egun batean sumendietatik sua hasi zen eta herri guztia suaz bete zen. Denek ihesean atera ziren. Igel txikia saiatu eta saiatu egin zen salto egiten baina probatu eta ezin.
Besteak saltoka aurrera eta aurrera jarraitzen zuten. Halako batean konturatu
ziren igel txikia falta zela eta atzera bueltatu ziren aurkitzera. Sasi artetik zarata bat entzun zuten eta zistu bizian hurbildu ziren. Igel txikia zen. Lagunak salto egiten erakusten saiatu ziren. Probatu eta probatu eta ezin. Denek triste sentitzen ziren. Sua hurbiltzen ari zen. Inguruko animali guztiak ziztu bizian zihoazen.
Korrika gizon bat azaldu zen eta igelek galdetu zioten gizonari:
-ahal diozu igel txikiari lagundu? Ez dakigu nola irakatsi salto egiten. Zuk badakizu?
- Ba erreza da.Nik majia bat daukat:” artxila mortxila” esango dugu denek batera
- ARTXILA MORTXILA
Orduan igel txikiak probatu zuen salto egiten eta lortu egin zuen. Igel txikia poz-pozik jarri zen.
Ondoren beraiekin korrika bizian alde egin zuen eta denak ihesian joan ziren eta horrela gertatu zen dena.-
Egun batean sumendietatik sua hasi zen eta herri guztia suaz bete zen. Denek ihesean atera ziren. Igel txikia saiatu eta saiatu egin zen salto egiten baina probatu eta ezin.
Besteak saltoka aurrera eta aurrera jarraitzen zuten. Halako batean konturatu
ziren igel txikia falta zela eta atzera bueltatu ziren aurkitzera. Sasi artetik zarata bat entzun zuten eta zistu bizian hurbildu ziren. Igel txikia zen. Lagunak salto egiten erakusten saiatu ziren. Probatu eta probatu eta ezin. Denek triste sentitzen ziren. Sua hurbiltzen ari zen. Inguruko animali guztiak ziztu bizian zihoazen.
Korrika gizon bat azaldu zen eta igelek galdetu zioten gizonari:
-ahal diozu igel txikiari lagundu? Ez dakigu nola irakatsi salto egiten. Zuk badakizu?
- Ba erreza da.Nik majia bat daukat:” artxila mortxila” esango dugu denek batera
- ARTXILA MORTXILA
Orduan igel txikiak probatu zuen salto egiten eta lortu egin zuen. Igel txikia poz-pozik jarri zen.
Ondoren beraiekin korrika bizian alde egin zuen eta denak ihesian joan ziren eta horrela gertatu zen dena.-
"Ardirik gabeko artzaia" YLENA
Bazen behin artzai bat ardirik ez zeukana.Ba egun batean mendira joan zen eta ardiak galdu egin ziren. Artzaia larritu egin zen. Berehala bide guztietatik begira
hasi zen baina ardiak ez ziren azaldu eta artzaia etxe guztietatik galdezka hasi zen.
Ondoren kaleetan kartelak jarri zituen herri guztietatik. Eta artzaia harri baten iskinean eseri zen negarrez eta negarrez.
Lasaitu zenean bere baserrira joan zen eta bere familiari kezkatuta deitu zion esanez:
-nire ardiak galdu egin dira!
-nola galdu dituzu ardiak? -esan zion familiak.
-ez dakit. Esan zion artzaiak.
Familiak esaten zion artzaiari otsoak jango zituela. Baina
artzaiak esan zien ezetz, odol arrastorik ez zegoela lurrean. Bere anaiak esan zion:
-norbaitek lapurtuko zituen!
Izeba ordea, oso txintxoa zen eta esan zion beste ardi bat oparituko ziola,
Eta oso pozik jarri zen artzaina. Bere izeba baserrira iritsi zenean ardia eman zion eta artzaina poztu egin zen beste ardi bat zeukalako.
hasi zen baina ardiak ez ziren azaldu eta artzaia etxe guztietatik galdezka hasi zen.
Ondoren kaleetan kartelak jarri zituen herri guztietatik. Eta artzaia harri baten iskinean eseri zen negarrez eta negarrez.
Lasaitu zenean bere baserrira joan zen eta bere familiari kezkatuta deitu zion esanez:
-nire ardiak galdu egin dira!
-nola galdu dituzu ardiak? -esan zion familiak.
-ez dakit. Esan zion artzaiak.
Familiak esaten zion artzaiari otsoak jango zituela. Baina
artzaiak esan zien ezetz, odol arrastorik ez zegoela lurrean. Bere anaiak esan zion:
-norbaitek lapurtuko zituen!
Izeba ordea, oso txintxoa zen eta esan zion beste ardi bat oparituko ziola,
Eta oso pozik jarri zen artzaina. Bere izeba baserrira iritsi zenean ardia eman zion eta artzaina poztu egin zen beste ardi bat zeukalako.
"Dani eta Luis banku lapurrak" AITOR
Behin, gau batean Dani eta Luis BBVAako bankua lapurtzera joan ziren. Oso gaiztoak zirelako kaxa fuertea irekitzeko dinamita erabili zuten. Gero zaku batean dirua sartu eta alde egin zuten beraien kotxean. Ez zen lehenengo aldialapurtzen zutela.Dirua kobazulo batean jaso zuten beti bésala. Denetik zeukaten hor barruan: diamanteak, urrezko koilareak... denetik.
Poliziek 2 urte zeramatzaten, bila baina ez zituzten harrapatzen. Astero astero lapurretaren bat egiten zuten.
Oraingoan eskaparate batetik jantziak eta diamanteak lapurtu
zituzten,eta izkutalekura joan ziren. Han diamanteak utzi eta trajeak jantzi eta afaltzera luxuzko restaurante batera joan ziren.
Lasai-lasai afaltzen ari zireladerrepentean uuuUUUuuuUUU uu UU !!!!!!!! sirena hotsa entzun zuten.Polizíaren autoaren argiak ikusi zituztenean korrika-korrika hasi ziren polizía atzetik zutela, tiroak botatzen. Gero atzera begiratu zuen Luisek eta ez zuen inor ikusten eta esan zion Daniri:
- LIBRE GUADEK!!! Goazemak gure izkutalekura.
Baina poliziak izkutalekura sartzen ikusi zituzten.Pixkanaka- pixkanaka hurbildu ziren. Atea itxita zegoen eta beste aldeko atea irekita. Dani eta Luisek dirua hartu eta kotxean alde egin zuten.
Sudameriketara joan ziren.Han lagun bati dirua eman behar zioten kartzelatik ateratzen laguntzeagaitik. Egun batean harrapatu eta 5 urterako zigorra eman zien.
Hala bazan edo ez bazan atera dadila Orioko plazan.
Poliziek 2 urte zeramatzaten, bila baina ez zituzten harrapatzen. Astero astero lapurretaren bat egiten zuten.
Oraingoan eskaparate batetik jantziak eta diamanteak lapurtu
zituzten,eta izkutalekura joan ziren. Han diamanteak utzi eta trajeak jantzi eta afaltzera luxuzko restaurante batera joan ziren.
Lasai-lasai afaltzen ari zireladerrepentean uuuUUUuuuUUU uu UU !!!!!!!! sirena hotsa entzun zuten.Polizíaren autoaren argiak ikusi zituztenean korrika-korrika hasi ziren polizía atzetik zutela, tiroak botatzen. Gero atzera begiratu zuen Luisek eta ez zuen inor ikusten eta esan zion Daniri:
- LIBRE GUADEK!!! Goazemak gure izkutalekura.
Baina poliziak izkutalekura sartzen ikusi zituzten.Pixkanaka- pixkanaka hurbildu ziren. Atea itxita zegoen eta beste aldeko atea irekita. Dani eta Luisek dirua hartu eta kotxean alde egin zuten.
Sudameriketara joan ziren.Han lagun bati dirua eman behar zioten kartzelatik ateratzen laguntzeagaitik. Egun batean harrapatu eta 5 urterako zigorra eman zien.
Hala bazan edo ez bazan atera dadila Orioko plazan.
2008/05/20
"Tigreak mundua gobernatzen zutenekoa" CHRIS
Miloika eta miloika urte lehenago tigrek mundua gobernatzen zuten. Planeta hori oso desertikoa zen eta planeta hortan ez zegoen janaririk. Gizakiek lan egin behar zuten bestela tigreek janari bezala erabiltzen zituzten. Tigreek gizakiak landatzea behartzen zituzten bestela, zer emango zieten jateko?.
Gizakiak nazkatu egin ziren eta ez zuten lan gehiago egin nahi .Mundua gobernatu nahi zuten eta tigreen aurka egin zuten. Gerra sortu zan. Milaka gizaki eta tigre hil egin ziren .Ez ziren tigrek gelditu baina bai gizaki batzuk .
Urteak eta urteak pasa ziren , mundua berritu egin zen eta gaur egun baino mundu hobeagoa egin zen. Edozein animali mota zegoen eta tigrek ere bai . Baina gizakiek oraindik gogoratzen ziren tigreek garai batean mundua gobernatu zutela horregatik debekatu zuten tigrek bizirik egotea lur hortan .Eta kriston sarraskia egin zuten eta tigrek betirako galdu egin ziren .
"Mutil txintxoa" AINITZE
Bazen behin mutil txiki bat. Etxera iritsi eta etxeko lanak egiten zituen , amari kaso egiten zion gauza batzuetan... Baina besteetan ez. Etxeko lanak ez zeuzkan batean lan koadernoa egin behar zuen. Hurrengo egunean andereñoak esan zuen :
-umeak ekarri al dituzue etxeko lanak?
-bai ekarri ditugu etxeko lanak.
-ea erakutsi!
-ez dizut erakutsiko! Egia esan egin gabe zuen eta gainera askotan uzten zuen egingabe .
-amari deituko diot eta amari esango diot .
Ama eta andereñoa elkartu ziren eta umeak eten egin zuen eta esan zuen :
-etxeko lanak gehiago ez ditut egingo andereñoak nota txarrak jartzen dizkidalako.
Gaua iritsi zen eta aita etorri zen, amak dena kontatu zion eta aitak errieta bota zizkion umeari. Aitak zigortu egin zuen eta hurrengo egunean beste eskola batera eraman zuen.
Andereñoa gogorragoa zen eskola horretan eta esan zion:
-Ez badituzu etxeko lanak egiten hurrengo egunean egingo dituzu!
Orduan mutil txintxoak pentsatu zuen:
-egiten baditut etxeko lanak utziko dit ateratzen ezta? Baietz uste dut!
Honela gertatu zen. Eta eskola horretan jarraitu zuen ume harrek betirako txintxoa izaten.
-umeak ekarri al dituzue etxeko lanak?
-bai ekarri ditugu etxeko lanak.
-ea erakutsi!
-ez dizut erakutsiko! Egia esan egin gabe zuen eta gainera askotan uzten zuen egingabe .
-amari deituko diot eta amari esango diot .
Ama eta andereñoa elkartu ziren eta umeak eten egin zuen eta esan zuen :
-etxeko lanak gehiago ez ditut egingo andereñoak nota txarrak jartzen dizkidalako.
Gaua iritsi zen eta aita etorri zen, amak dena kontatu zion eta aitak errieta bota zizkion umeari. Aitak zigortu egin zuen eta hurrengo egunean beste eskola batera eraman zuen.
Andereñoa gogorragoa zen eskola horretan eta esan zion:
-Ez badituzu etxeko lanak egiten hurrengo egunean egingo dituzu!
Orduan mutil txintxoak pentsatu zuen:
-egiten baditut etxeko lanak utziko dit ateratzen ezta? Baietz uste dut!
Honela gertatu zen. Eta eskola horretan jarraitu zuen ume harrek betirako txintxoa izaten.
"Leopardo belarjalea" JOSEBA GUTIERREZ
Bazen behin Leopardo belarjalea Leopard izenekoa eta Leopardek ikusi zuen leopardo bat orein bat harrapatzen eta esan zion:
-Belarra jatea osasuntsuagoa da. Eta gustatuko litzaizuke zu baino haundiago batek zu harrapatzea eta hiltzea?
Orduan beste leopardo horrek esan zuen:
-Ba ez
-Probatu belarra, ez duzu ezer galtzen.
-Bueno probatziagatik, bale!
Eta belarra jan zuen eta esan zuen:
-Oso goxoa dago belarra.
Eta hurrengo egunean belar soro haundi bat aurkitu zuen eta han atzoko leopardoa zegoen. Eta esan zion beste leopardoak:-kaixo lagun! Egia zen osasuntsuagoa dela zeba orain azkarragoa naiz
-Belarra jatea osasuntsuagoa da. Eta gustatuko litzaizuke zu baino haundiago batek zu harrapatzea eta hiltzea?
Orduan beste leopardo horrek esan zuen:
-Ba ez
-Probatu belarra, ez duzu ezer galtzen.
-Bueno probatziagatik, bale!
Eta belarra jan zuen eta esan zuen:
-Oso goxoa dago belarra.
Eta hurrengo egunean belar soro haundi bat aurkitu zuen eta han atzoko leopardoa zegoen. Eta esan zion beste leopardoak:-kaixo lagun! Egia zen osasuntsuagoa dela zeba orain azkarragoa naiz
"Mutil bihurria" IRENE OSORO
Bazen behin mutil bihurri bat: beti puzkarrak botatzen zituen, mukiak jan eta txorakeriak egiten zituen.Bederatzi urte zituen eta Pepito izena zuen .
Goiz batean eskolara joan zen eta puzkarrak botatzen hasi zen beti bezala .Andereñoak entzun eta kalera bidali zuen .Eta esan zuen harro harro:
-Honela etxeko lanak ez ditut egingo! Iupi iupi!
Arratsaldeko 4:00ak ziren eta eskolatik atera zen .Bere amarengana joan zen eta bere amak esan zion Pepitori:
-Pepito eskolatik deitu dit andereñoak esanez puzkarrak botatzen ibili zarela!
-Bai ama arrazoi duzu, egia da.
.Ez zuen nahi ama hasarretzea .
Eta esan zion:
-Ama! lagunak esan didate puzkarrak botatzeko .
Hurrengo eguna zen eta 9:00ak zian eta eskolara joan behar zuen. Bere ama lanera joan zen .
Pepitok pentsatsen zuen txintxoago portatu behar zuela notak hobetzeko .Eskolara joan eta andereñoari esan zion hobeto portatuko zela eta egunero piskatxo bat aurreratuko zuela.
Ikasi zuen puzkarrak ez botatzen , jarrera ona edukitzen, erantzun txarrak ez ematen, baina… mukiak izkutuan jaten jarraitu zuen.
Hala bazan ez bazan sar dadila Orioko plazan
Goiz batean eskolara joan zen eta puzkarrak botatzen hasi zen beti bezala .Andereñoak entzun eta kalera bidali zuen .Eta esan zuen harro harro:
-Honela etxeko lanak ez ditut egingo! Iupi iupi!
Arratsaldeko 4:00ak ziren eta eskolatik atera zen .Bere amarengana joan zen eta bere amak esan zion Pepitori:
-Pepito eskolatik deitu dit andereñoak esanez puzkarrak botatzen ibili zarela!
-Bai ama arrazoi duzu, egia da.
.Ez zuen nahi ama hasarretzea .
Eta esan zion:
-Ama! lagunak esan didate puzkarrak botatzeko .
Hurrengo eguna zen eta 9:00ak zian eta eskolara joan behar zuen. Bere ama lanera joan zen .
Pepitok pentsatsen zuen txintxoago portatu behar zuela notak hobetzeko .Eskolara joan eta andereñoari esan zion hobeto portatuko zela eta egunero piskatxo bat aurreratuko zuela.
Ikasi zuen puzkarrak ez botatzen , jarrera ona edukitzen, erantzun txarrak ez ematen, baina… mukiak izkutuan jaten jarraitu zuen.
Hala bazan ez bazan sar dadila Orioko plazan
"Hegan egiteari beldurra zion arranoa" IMANOL
HEGAN EGITEARI
BELDURRA
ZION ARRANOA
Dakizuenez arranoak arrautzetatik jaiotzen
dira. Ba egun eguzkitsu eder batean, habi batean han zeuden 5bat arrano txio-txioka jolasean.
Arrano ama eta arrano aita heldu ziren habira.
Amak esan zien:
-Hegan egiteko garaia iritsi zaizue. Lehenengoak salto handi bat eman eta lortu zuen, 2.goak ere lortu zuen, 3.goak ere, baina azkenak… Inor ez zen konturatu azkenak ez zuela lortu hegan irtetea. Azkena hegan hasi bai, baina airean zihoala beheraka, beheraka, beheraka eta plof! belarretan erori zen.
Txoritxoak hanka bihurritu zuen eta ezin zuen mugitu. Baina erortzen ari zela hegan zetorren
arrano batek arrano txikia erortzen ikusi zuen.
Arrano hura kristonakoa zen. Imajinatuko duzuenez kristonako arrano hori arrano txikia jatera joan zen.
Txikiak handia ikustean belarretan zegoen zulo
batean sartu zen. Zulo hori sator zuloa zen.
Ez dakit nola arraio iritsi zen hara baina benda zati luzexka bat zegoen han barruan sator zuloan eta arrano txikiak benda fuerte-fuerte
kiribildu zuen hankan eta gero korapilo potolo
bat egin zuen.
Hortik ordu bat aldera edo, burua atera zuen ea arrano handi hura oraindik hor zegoen begiratzeko. Baina suertez arrano hura ez zegoen kanpoan.
Bitartean arrano ama arrano kumeak kontatzen
ari zela konturatu zen bat falta zela, orduan familia arrano txikiaren bila hasi ziren.
Arrano txikia bapo – bapo zegoen bi arratoi
ehizatu eta jan baitzituen. Gero arrano txikia
estalpe bila hasi zen. Eguerdia zen eta siesta
bat egin nahi baitzuen, zeren asko ibili zen eta
oso nekatuta baitzegoen.
Azkenean utzitako txabola bat bilatu zuen.
Barruan lastoa besterik ez zegoen, eta goraka
zihoazen eskailera batzuk ere bai.
Eskaileratik gora igo eta……. han zegoen untxi polit bat. Orduan galdetu zion:
-Untxitxo emango al zenidake aholku bat mesedez? Nire familiaren bila nabil eta ez ditut
aurkitzen eta!
-Bai noski hegan joan eta errez asko bilatuko
dituzu.
-Baina niri beldurra ematen dit hegan egitea
zeren lehengoan kristonako letxea hartu nuen
eta hanka bihurritu nuen eta beldur naiz zerbait larriagoa egingo dudan.
Orduan badaezpada ere ez zen hegan egiten saiatu.
Gero paseotxo bat ematera atera zen kantari basora.
Bitartean amak arrano txikiaren kantua aditu zuen. Amak esan zien familiakoei:
-eh! aita, umeok! gure arrano txikiaren kantua entzun dut hor nonbait. Lurreratu ziren eta han zegoen arrano txikia. Hau da poza hartu zutena familiakoek eta arrano txikiak ere bai noski.
Gero familiak esan zion:
-Saiatu zaitez hegan egiten.
-Ez, ez niri beldurra ematen dit hegan egiteak.
Azkenean nola hala konbentzitu zuten saiatzeko. Salto handi bat eman eta ederki asko lortu zuen hegan egitea. Eta poz-pozik bizi izan zen arrano familia hori.
Hala bazan edo ez bazan zar dadila kalabazan
eta atera dadila Orioko plazan.
BELDURRA
ZION ARRANOA
Dakizuenez arranoak arrautzetatik jaiotzen
dira. Ba egun eguzkitsu eder batean, habi batean han zeuden 5bat arrano txio-txioka jolasean.
Arrano ama eta arrano aita heldu ziren habira.
Amak esan zien:
-Hegan egiteko garaia iritsi zaizue. Lehenengoak salto handi bat eman eta lortu zuen, 2.goak ere lortu zuen, 3.goak ere, baina azkenak… Inor ez zen konturatu azkenak ez zuela lortu hegan irtetea. Azkena hegan hasi bai, baina airean zihoala beheraka, beheraka, beheraka eta plof! belarretan erori zen.
Txoritxoak hanka bihurritu zuen eta ezin zuen mugitu. Baina erortzen ari zela hegan zetorren
arrano batek arrano txikia erortzen ikusi zuen.
Arrano hura kristonakoa zen. Imajinatuko duzuenez kristonako arrano hori arrano txikia jatera joan zen.
Txikiak handia ikustean belarretan zegoen zulo
batean sartu zen. Zulo hori sator zuloa zen.
Ez dakit nola arraio iritsi zen hara baina benda zati luzexka bat zegoen han barruan sator zuloan eta arrano txikiak benda fuerte-fuerte
kiribildu zuen hankan eta gero korapilo potolo
bat egin zuen.
Hortik ordu bat aldera edo, burua atera zuen ea arrano handi hura oraindik hor zegoen begiratzeko. Baina suertez arrano hura ez zegoen kanpoan.
Bitartean arrano ama arrano kumeak kontatzen
ari zela konturatu zen bat falta zela, orduan familia arrano txikiaren bila hasi ziren.
Arrano txikia bapo – bapo zegoen bi arratoi
ehizatu eta jan baitzituen. Gero arrano txikia
estalpe bila hasi zen. Eguerdia zen eta siesta
bat egin nahi baitzuen, zeren asko ibili zen eta
oso nekatuta baitzegoen.
Azkenean utzitako txabola bat bilatu zuen.
Barruan lastoa besterik ez zegoen, eta goraka
zihoazen eskailera batzuk ere bai.
Eskaileratik gora igo eta……. han zegoen untxi polit bat. Orduan galdetu zion:
-Untxitxo emango al zenidake aholku bat mesedez? Nire familiaren bila nabil eta ez ditut
aurkitzen eta!
-Bai noski hegan joan eta errez asko bilatuko
dituzu.
-Baina niri beldurra ematen dit hegan egitea
zeren lehengoan kristonako letxea hartu nuen
eta hanka bihurritu nuen eta beldur naiz zerbait larriagoa egingo dudan.
Orduan badaezpada ere ez zen hegan egiten saiatu.
Gero paseotxo bat ematera atera zen kantari basora.
Bitartean amak arrano txikiaren kantua aditu zuen. Amak esan zien familiakoei:
-eh! aita, umeok! gure arrano txikiaren kantua entzun dut hor nonbait. Lurreratu ziren eta han zegoen arrano txikia. Hau da poza hartu zutena familiakoek eta arrano txikiak ere bai noski.
Gero familiak esan zion:
-Saiatu zaitez hegan egiten.
-Ez, ez niri beldurra ematen dit hegan egiteak.
Azkenean nola hala konbentzitu zuten saiatzeko. Salto handi bat eman eta ederki asko lortu zuen hegan egitea. Eta poz-pozik bizi izan zen arrano familia hori.
Hala bazan edo ez bazan zar dadila kalabazan
eta atera dadila Orioko plazan.
"Igeri egin ezin zuen arraina" IÑAKI
Egun batean igeri egiten ari zela hegatsa hautsi egin zuen arroka baten kontra jo zuenean.
Hegatsik gabe ezin zuen janari bila joan eta aste bat jan gabe egon zen, beraz gosez amorratzen zegoen. Bere zulotxotik arrain frexko- frexkua pasatzen zen eta irrika ematen zion.
Derrepente ume bat bere aitarekin buzeatzera joan zen eta ikusi zuen arrain polit hura.Umeak esan zion Aitari keinuz arrain polit hura harrapatu eta etxeko pezeran sartu egingo zutela. Harrapatu zuten eta etxera eraman zuten.
Etxean janari asko ematen zioten baina segituan jaten zuen eta esaten zuen aitak:
-Berehala jaten du arrain honek!!!!!
Hegatsa sendatu zitzaion eta igeri dotorea egiten hasi zen. Denak arrainari begira egoten ziren
Hegatsik gabe ezin zuen janari bila joan eta aste bat jan gabe egon zen, beraz gosez amorratzen zegoen. Bere zulotxotik arrain frexko- frexkua pasatzen zen eta irrika ematen zion.
Derrepente ume bat bere aitarekin buzeatzera joan zen eta ikusi zuen arrain polit hura.Umeak esan zion Aitari keinuz arrain polit hura harrapatu eta etxeko pezeran sartu egingo zutela. Harrapatu zuten eta etxera eraman zuten.
Etxean janari asko ematen zioten baina segituan jaten zuen eta esaten zuen aitak:
-Berehala jaten du arrain honek!!!!!
Hegatsa sendatu zitzaion eta igeri dotorea egiten hasi zen. Denak arrainari begira egoten ziren
"Jirafa txikia" ANE
Bazen behin jirafa txiki eder bat hain polita zen denek inbidia ziotela, horregatik barrabaskeriak egiten hasi ziren:
-Oso itsusia zara! Denek esaten dute itsusia zarela!
Jirafa txikia oso triste gelditu zen eta basotik joan zen. Hain triste zegoen azkenean galdu egin zela. Negarrez hasi zen konturatu zenean bere etxetik urrun zegoela. Burla egin zioten jirafek hain gaiztoak ziren jirafa txikia triste ikusi zutenean ez ziotela deitu etxeko bidea erakusteko.
Bitartean jirafaren ama ere oso trise zegoen ez zuelako jirafa txiki maitea bilatzen. Jirafa txikiaren ama jirafa gaiztoei esan zien:
-Non dago nire txikia?
Ez zekitela erantzun zioten. Amak jirafa gaiztoei begirada zorrotz bat bota eta konturatu zen gezurra esaten ari zirela.
-Oso itsusia zara! Denek esaten dute itsusia zarela!
Jirafa txikia oso triste gelditu zen eta basotik joan zen. Hain triste zegoen azkenean galdu egin zela. Negarrez hasi zen konturatu zenean bere etxetik urrun zegoela. Burla egin zioten jirafek hain gaiztoak ziren jirafa txikia triste ikusi zutenean ez ziotela deitu etxeko bidea erakusteko.
Bitartean jirafaren ama ere oso trise zegoen ez zuelako jirafa txiki maitea bilatzen. Jirafa txikiaren ama jirafa gaiztoei esan zien:
-Non dago nire txikia?
Ez zekitela erantzun zioten. Amak jirafa gaiztoei begirada zorrotz bat bota eta konturatu zen gezurra esaten ari zirela.
"Sei lagunak" AINARA MOLINA
Goiz batan Ainitze ,Irati, Laura,Ane ,Paulina eta Ainara gelditu egin ziren eskolara joateko . Paulinaren amak txikleak eta karameluak ekarri zituen baina Anerentzat ez. Ane penaz gelditu zen eta amari esan zion.
-Hurrengoan bakarrik zuretzat ekarriko dizut .
-Baina ez dira nere lagunak izango .
- Inporta du! Ume¡
Hurrengo egunean ainitzeren amak posterrak ekarri zituen eta Paulinarentzat ez. Paulina penaz gelditu zan berari eman ez ziolako .Beste egun batean Aneren amak karameluak ekarri zituen baina aneri bakarrik eman zion .
Eta lagunak anerekin haserretu egin ziren. Anek begiratzen zionean norbaiti berak beste aldera begiratzen zuen. gero Anek entzun zuen dantza bat egin behar zutela eta Anek esan zuen ea al zuen dantza egin. Baina ez zioten utzi.
Horrela lagunen harremanak okertzen joan ziren.
Etxean ez zute lagunik jolasteko eta gainera aspertu egiten ziren. Amak lagunak ziren eta kafetegian gelditzen ziren arratsaldero. Beren alabak haserre ikustean kezkatuta zeuden umengatik eta piskanaka–piskanaka lagunak izateko idea bat izan zuten.
Egun batean amak alabekin kafetegira joan ziren. Han amak alabei lagunek zireneko kontutxoak esaten hasi zitzaizkien
Eta gogoratu ziren lagun onak ziala eta horrela berriro lagunak egin ziren. Eta egun batean eskolan barkatu ziren.
hala bazan eta ez bazan
Sar dadila orioko plazan.
-Hurrengoan bakarrik zuretzat ekarriko dizut .
-Baina ez dira nere lagunak izango .
- Inporta du! Ume¡
Hurrengo egunean ainitzeren amak posterrak ekarri zituen eta Paulinarentzat ez. Paulina penaz gelditu zan berari eman ez ziolako .Beste egun batean Aneren amak karameluak ekarri zituen baina aneri bakarrik eman zion .
Eta lagunak anerekin haserretu egin ziren. Anek begiratzen zionean norbaiti berak beste aldera begiratzen zuen. gero Anek entzun zuen dantza bat egin behar zutela eta Anek esan zuen ea al zuen dantza egin. Baina ez zioten utzi.
Horrela lagunen harremanak okertzen joan ziren.
Etxean ez zute lagunik jolasteko eta gainera aspertu egiten ziren. Amak lagunak ziren eta kafetegian gelditzen ziren arratsaldero. Beren alabak haserre ikustean kezkatuta zeuden umengatik eta piskanaka–piskanaka lagunak izateko idea bat izan zuten.
Egun batean amak alabekin kafetegira joan ziren. Han amak alabei lagunek zireneko kontutxoak esaten hasi zitzaizkien
Eta gogoratu ziren lagun onak ziala eta horrela berriro lagunak egin ziren. Eta egun batean eskolan barkatu ziren.
hala bazan eta ez bazan
Sar dadila orioko plazan.
"Tigre zoriontsua" JESUS ARROYO
Tigre zoriontsua txikia da, ilea motza, beltza eta laranja du. Begiak gorriak ditu eta eskuak txikiak ditu.
Tigrea mendian dago eta neska mutilek irteera egiten dute. Tigrea ikusten dute eta beldurtu egiten dira. Tigrea negar egiten du eta korrika joaten da. Bakarrik dago eta gizonek harrapatzen dute.
Orain tigrea kaiolan bizi da eta lagunak egiten ditu. Kaiolan berarekin bizi diren beste tigreak.
Eta hala bazan ez bazan sar dadila kalabazan eta atera dadila Orioko plazan.
Tigrea mendian dago eta neska mutilek irteera egiten dute. Tigrea ikusten dute eta beldurtu egiten dira. Tigrea negar egiten du eta korrika joaten da. Bakarrik dago eta gizonek harrapatzen dute.
Orain tigrea kaiolan bizi da eta lagunak egiten ditu. Kaiolan berarekin bizi diren beste tigreak.
Eta hala bazan ez bazan sar dadila kalabazan eta atera dadila Orioko plazan.
Suscribirse a:
Entradas (Atom)
