Bazen behin mutil burusoil bat. Burusoila zen txikitan txiklea ilean pegatzen bait zuen ilea arrosa eduki nahi zuelako.
Horrenbeste txikle zeuzkan ama kokoteraino zegoela eta nazkatuta ilea moztu zion. Baina txikle bat txartuta zegoen eta birus bat sortu zitzaion. Eguna pasa eguna etorri ilea ez zitzaion berriro hazi. Bere eskolan burla egiten zioten. Bera triste zegoen eta beste eskola batera joan nahi zuen.
Egun batean ileko arazoa konpondu nahian pelukeriara joan zen. Pelukerian ile orde bat ema zioten. Hurrengo egunean pozik eskolara joan zen eta eskolan harrituta begiratu zioten.
Baina jolastokian haizea hasi zen eta Antoniori bat batean ile ordea eraman zion.
Geratzen zitzaion lagun bakarrak ikusi zuenean ileordea airean haserre -haserre jarri zen eta hortik aurrera lagunik gabe gelditu zen.
Handik egun batzutara txangoa egin zuten eskolatik. Mendira igo zen eta han azti bat zegon eta esan zion Antoniok aztiari:
-Aizu! Ahal didazu egiazko ilea jarri?
- Bai! -erantzun zion eta hitz magikoak esan zituen: Abra kalabra ilea hazi!
No hay comentarios:
Publicar un comentario